1. ในแต่ละปี… จงทำชีวิตให้ “ดีขึ้น”
เพราะในแต่ละวัน… ชีวิตเรากำลัง “สั้นลง”
2. การ “อยู่กับปัจจุบัน”
ไม่ใช่การ “หยุดทำ” ในเรื่องสำคัญ แต่มันคือการ “หยุดทุกข์” ไปกับเรื่องที่ไม่สำคัญ
3. อารมณ์ “ลบ” ทุกชนิด จะทำร้ายเรา
ก่อนที่จะทำร้ายคนอื่นเสมอ…ส่วนอารมณ์ “บวก” ทุกชนิด จะให้พรเราก่อนที่จะให้พรคนอื่นเสมอ เช่นกัน…
4. วิจารณ์คนอื่นทุกวัน… ใจต่ำลงทุกวัน
วิจัยตัวเองทุกวัน… ใจสูงขึ้นทุกวัน
5. ถ้าไม่มีคนมาทำให้คุณโกรธ
…คุณจะไม่รู้เลยว่าระดับจิตคุณอยู่ตรงไหน ถ้าไม่มีใครมาทำให้คุณทุกข์ใจ …คุณจะไม่รู้เลยว่าตัวเองยังมีอะไรต้องพัฒนา
6. ไม่ว่า “ภายนอก” เราจะอยู่กับคนมากแค่ไหน
แต่ “ภายใน” เรายังอยู่ตัวคนเดียวเสมอ จงหาวิธี “รักตัวเอง” ให้เจอ เพราะไม่มีใครในโลกนี้ที่จะอยู่กับเธอ สม่ำเสมอเท่ากับ “ตัวเธอเอง”
7. การฝึกจิตและพัฒนาตัวเอง
อาจไม่ได้ทำให้เรา “พ้นทุกข์ตลอดกาล” แต่มันจะทำให้เรา “เป็นทุกข์นานน้อยลง”
8. การ “แก้กรรม” ที่ดีที่สุด
คือการแก้ไข “ความคิด” “คำพูด” และ “การกระทำ” ของตัวเอง
9. ความดีเล็กๆ ที่ทำไปนานๆ
สุดท้ายอาจสร้าง “ปาฏิหาริย์” ให้ชีวิต
10. “ไป” ได้เร็วแค่ไหน ก็ถึงเร็วเท่านั้น…
“ปล่อย” ได้เร็วแค่ไหน ก็สุขเร็วเท่านั้น
11. จำไว้ว่า “ความทุกข์”
และ “ความเจ็บปวด” ทั้งมวล ไม่ได้ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา… เพื่อมอบ “คำสาป” แต่มันผ่านเข้ามาในชีวิตเรา… เพื่อมอบ “คำสอน”
12. ก้าวแรกของการใช้ชีวิตอย่าง “ผู้ตื่น”
คือการหยุดยุ่งวุ่นวายเรื่อง “คนอื่น” แล้วหันกลับมาวิเคราะห์ใจ “ตัวเอง”
13. ความทุกข์ทั้งหมดในชีวิต ไม่ได้เกิดจาก
“สิ่งที่คนอื่นคิดเกี่ยวกับคุณ” แต่มันเกิดจาก “สิ่งที่คุณคิด ว่าคนอื่นคิดเกี่ยวกับคุณ”
14. ต้องขอบคุณคนที่ทำ “ไม่ดี”
ที่ช่วยเป็นตัวอย่างที่ “ดี” ว่าอะไร “ไม่ควรทำ”
15. ไม่ว่าจะทุกข์หนักหนาสาหัสสักแค่ไหน
ทางออกก็ไม่เคยอยู่ไกลไปกว่า “ใจ” ของเราเอง…
16. เกลียดเขา “เราทุกข์”
เมตตาเขา “เราสุขเอง”
17. คนเราฝึกเดินจนเก่งได้ ฉันใด
ก็สามารถฝึกใจจนเป็นสุขได้ ฉันนั้น…
18. “ความตาย” เป็นเรื่องธรรมดา
แต่การได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างมีคุณค่า เป็นเรื่อง “อัศจรรย์”
19. โปรดสังเกตดูให้ดี…ว่าสิ่งที่ทำให้เราทุกข์
บ่อยที่สุดในแต่ละวันไม่ใช่ “พฤติกรรม” ของคนอื่น แต่คือ “ความคิด” ของเราเอง
20. อย่าถือโทษ โกรธคน ไม่คู่ควร
อย่าตีตรวน ตนไว้ กับอดีต ชะตาเรา อย่าให้ใคร มาเขียนขีด
อย่าเอาคำ ที่เหมือนมีด มากรีดใจ (แถมให้อีกหนึ่งอัน!)
21. หากคุณคิดว่าตัวเองมีค่า เพราะมี “เงิน”
วันไหนเงินหมด คุณค่าคุณก็หมด หากคุณคิดว่าตัวเองมีค่า เพราะ “หน้าตา” ดี วันไหนคุณแก่ลงจนหน้าตาไม่ดี คุณค่าคุณก็หมด แต่ตราบใดที่คุณรู้ว่าตัวเองมีค่า เพราะเป็น “คนดี” ตราบใดที่คุณยังมีความดี คุณก็จะ “มีคุณค่า” ได้ตลอดไป…
cr.– นะโม นะโม –